het vondelpark-moment

Vanmorgen weer eens een rondje door het Vondelpark gewandeld. Heerlijk doelloos, terwijl iedereen om me heen haast heeft, dat vind ik altijd fijne momenten.

Met mijn hoofd in wind en zon "de dingen" even laten passeren. Driekwart jaar geleden begon ik een emailconversatie met de woorden Alles is Liefde. Die drie woorden hebben mijn leven behoorlijk opgeschud, de implicaties leken zo groots, maar toch....in het park vanmorgen werd het ineens akelig simpel.....mensen zeggen mij zo vaak dat ze niets hebben met spiritualiteit, omdat ze het zo "zweverig" vinden of dat ze "dat soort dingen nou eenmaal niet voelen". Voor mij zit spiritualiteit in elk klein deeltje van dit universum en deze aarde, en de verbinding tussen al deze deeltjes is juist de liefde waar we allemaal zo naarstig naar op zoek lijken te zijn.
En vanmorgen, op het moment van dat besef, dat je er niet naar op zoek hoeft te gaan, maar dat alles liefde ís, leek het wel of de zon net iets feller ging schijnen, de vogels iets harder floten, het gras en de bomen werden groener en zelfs de haastige mensen leken hun vaart te minderen....en mijn hart maakte een heel klein sprongetje en vulde zich even met al dat moois.